Het moest in ieder geval geen zelfhulpboek worden, zoveel wist coach Wendy Hobbelink zeker. Verder had ze van tevoren niet zoveel ideeën. Het klopt helemaal met hoe ze in het leven staat en vermoedelijk ook met hoe ze coacht. Ze laat de dingen ontstaan en wat er ontstaat is veelal prachtig of toch in ieder geval waardevol. Voor haar én vaak ook voor anderen.
‘Ik ben niet iemand die graag op een kussen gaat zitten mediteren. Dat doe ik soms wel, maar ik ga het liefst de natuur in. Dan ontstaat er een innerlijke stilte, van waaruit dingen kunnen ontstaan.’ Toen ze op reis ging naar Nieuw-Zeeland grapte ze dat ze misschien wel een boek ging schrijven, maar ze was daar helemaal niet serieus mee bezig. Ook niet als ze aantekeningen maakte. Die maakte ze vooral voor zichzelf. Maar terug in Nederland, op een mooie plek in Midden-Delfland ging ze ineens schrijven. Een proces waar ze intens van genoot. Soms zat ze zelfs hardop te lachen tijdens het schrijven, hoewel het voor buitenstaanders niet per definitie een grappig boek is. Maar wel een inspirerend boek.
Verder lezen